Rafine

RAFİNE

Basitliğin estetik değeri, zamanla oluşan zarafet, erişmemiz gereken farkındalık, arılık, kabulleniş ve sessiz memnuniyet. Huzurlu bir ruh hali, rustik yapı, doğanın ritmi, doğal dönüşüm, med ve cezir… Her şey sürekli değişiyorsa hiçbir şey kesin olarak tam olmaz, hepsi “kusurlu mükemmel bir hazinedir.”

Her şey eskir, zamanını doldurur. Hiçbir şey olduğu gibi kalmaz. Değişim doğada ki gibi bazen belirgin ve hızlı, bazense belirsiz ve yavaştır. Sabit olma fikri kendimizi güvende hissettirir fakat tercihimiz olmasa bile ayak uydurmamız gereken durumlar olur. Doğru değerlendirildiğinde bu durumlar;  daha güzel, değerli bir yaşam ortaya çıkartır. Bu süreçte en güzeli yolculuğun anlamını bulup, maceraları kaçırmamaktır.

WABİ-SABİ güzelliğe karşı içten gelen bir tepkidir. İnsan ve doğa arasındaki mesafeyi yok eder, hem bir olma hem de birey olma halini yaşatır. Her şeyin doğasında bulunan geçici olan kusurları, eksikleri kabul ve takdir eder. Kırılmaları gizlemek değil, onlardan çok daha güzel durumların, anların ortaya çıkmasının mümkün olduğunu, tamir etmenin, terapinin farkındalığını görmemizi sağlayan bir felsefedir. Eşsiz bir yaşam yoludur. Sizce bu yaşam yolunda kusurlu olan tam olmayan mı, yoksa bakış açımız mıdır?